Mam wśród swoich znajomych osoby, którym mocno ufam. Mogę im dać klucze do swojego mieszkania bez obawy, że mi je obrabują; mogę im pożyczyć samochód, nie bojąc się o rysy; mogę im natychmiastowo przelać 1000zł ze stuprocentową pewnością, że następnego dnia będę je mieć z powrotem. Mam wśród swoich znajomych osobę, której mocno zaufałam i od której kupiłam motocykl, który nie jeździ.
A miało być tak pięknie.
13 lat temu dosiadłam WFM-kę i po raz pierwszy poczułam wiatr we włosach nie jako pasażer, lecz jako kierowca. Uśmiech nie schodził mi z ust długo po zejściu z siodła.
9 lat temu z gracją postarałam się o prawo jazdy kat. A, zdając egzamin bez sprawnej komunikacji z egzaminatorem.
30 dni temu zdecydowałam się na zakup motocykla.
Suzuki LS650 Savage. Cudny. Piękny. Idealny. Wprost stworzony dla mnie! Bo przecież nikt inny nie kupiłby motocykla bez wcześniejszego uruchomienia go. Bo przecież jak można uruchomić motocykl, który nie ma akumulatora. Bo przecież jak można uruchomić motocykl, gdy nie ma się do niego kluczyka.
Tak, musiałam go kupić.
Mój Dzikus stał w garażu nieuruchamiany przez ponad rok. Poprzedni właściciel przebywał przez ten czas za granicą. Przez telefon dobiłam z nim targu, a sprawami formalnymi zajął się jego brat i kolega. Ten ostatni zdeklarował się przysłać następnego dnia kluczyk, a jak tylko znajdzie - również dodatkowy tłumik. Ani jednego, ani drugiego do tej pory nie dostałam.
W ciągu pierwszego tygodnia po zakupie kupiłam nowy akumulator, dorobiłam kluczyk do stacyjki, wymieniłam świecę zapłonową i napełniłam bak, który jednak okazał się pusty (a był "zalany pod korek"). Przez kolejne dwa tygodnie razem z moim chłopakiem - urodzonym majsterkowiczem - staraliśmy się go uruchomić i zacząć jeździć. To pierwsze udało się całkiem sprawnie. To drugie spełzło na niczym - motocykl gasł po dodawaniu gazu i ani myślał wchodzić na wysokie obroty. Po tygodniu czekaniu w kolejce ostatecznie udało się go oddać w ręce mechanika. Od kilkunastu dni czekam na telefon z dobrą nowiną.
To prawda - miłość od pierwszego wejrzenia często bywa zgubna - ale przyniesie cały ogrom szczęścia, jeśli okaże się prawdziwa.
Kupiłam motocykl, który nie jeździ, ale jakoś tego nie żałuję.
